روانشناسی یهود...

بسم الله الرحمن الرحیم

کاری از www.620.blogsky.com  

روانشناسی یهود

اما همین بنی اسرائیل کارشان به جایی رسید که‏ خدای متعال لعنت دائمی بر اینها فرستاد.در روایات‏ داریم که مراد از «مغضوب علیهم» یهود هستند.(1) مقدمه‏ «مسأله یهود» در دنیای امروز،خصوصا به شکلی که در آمریکا و اسراییل جلوه گرشده،مسأله تازه‏ای نیست و سوابق دیرینه‏ای دارد.شکی نیست که این مسأله دردوران ما ابعاد بسیار وسیعی یافته و به اشکال بیسابقه و متنوّعی ظاهر شده است،امّا ریشه‏ها و علل بروز آن در تصویری که قرآن کریم از قوم یهود ارائه می‏دهد قابل‏ جستجوست.بسیاری از خصایص و ویژگیهایی که قرآن کریم به قوم یهود نسبت‏ می‏دهد در جهان امروز به صورت مکاتب گوناگون فکری،فلسفی،سیاسی و اقتصادی در آمده و در قالب نظامهای حکومتی و نهادها و سازمانهای ملّی و بین المللی استقرار یافته است.شرایع الهی و تعالیم انبیاء علیهم السلام در دوران‏ کنونی یا مسخ و تحریف شده و یا بکلّی نفی و تکذیب گردیده است و دنیا پرستی و مادیگرایی،در اشکال مختلف سیانتیسم،کاپیتالیسم،سوسیالیسم،اومانیسم، لیبرالیسم وهزاران ایسم دیگر،جایگزین آن شده است.نظام فاسد سرمایه‏داری با استفاده از مؤسسات بانکی و تراستهای عظیم بین المللی،کنترل شریانهای‏ اقتصادی و به تبع آن نظامهای سیاسی و حکومتی را در کشورهای مختلف به‏دست گرفته و جهان را به سوی مقاصد استکباری خود سوق می‏دهد.جنگ و صلح،شکوفایی اقتصادی و صنعتی،فقر و قحطی و عقب ماندگی،تحولات سیاسی و اجتماعی و جریانهای فرهنگی و هنری،رسانه‏های ارتباطی و خبری و افکارعمومی...همه و همه به شکلی با این شبکه جهانی مرتبط بوده و از آن تأثیر می‏پذیرد. اسلام،یگانه حقیقت زنده و پویای جهان،آماج کینه‏ها و خصومتها قرار گرفته و روزی نیست که خون پاک مسلمانان به تیغ دشمنان دین خدا،بر خاک‏ جاری نشود.از پس سیمای کنونی جهان،خطوط اصلی چهره یهود را آن گونه که‏ قرآن کریم ترسیم نموده می‏توان دید،حتّی اگر نقاب حقوق بشر و نظم نوین‏ جهانی را بر چهره داشته باشد.(2) شاید برای عده‏ای شگفت باشد که در قرآن به آداب و اوصاف و اعمال به طور خلاصه‏  سرگذشته «یهود» یا«بنی اسرائیل»به نسبت بیش از دیگر اقوام و امتها اشاره شده است.(3) راستی!چرا خداوند متعال در قرآن کریم برای هدایت و عبرت خلق،بیش از همه اقوام و امتها ، به اوصاف و شیوه‏های رفتاری یهود اشاره فرموده و از آنها مثال آورده است؟ اوصاف و شیوه‏های رفتاری یهود چگونه بود که این همه درباره آن تذکر داده شده است؟ مهمتر از همه علت و منشاء اصلی و باطنی اوصاف و اعمال بنی اسرائیل چیست و چه بوده است؟ مرحوم علامه طباطبایی درباره علت کثرت اشاره به یهود و بنی اسرائیل در قرآن،نوشته است: بنی اسرائیل از تمام امتها لجوج‏تر و کینه‏توزتر بودند و در برابر حق،سرکشی‏ بیشتری داشتند؛ چنانکه کفار عرب که پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله مبتلا به آنها بود،نیز چنین اوصافی را دارا بودند.(4) خصایص و ویژگیهای قوم یهود-آنچنان که قرآن اشاره کرد-در ردیف بدترین و زشت‏ترین‏ رفتار و صفاتی است که ممکن است انسان یا قومی در زندگی دنیایی خویش داشته باشد.ابراز علاقه و گرایش به بت پرستی،به عنوان ویژگی بارز یهود در قرآن بیان شده است. به موسی گفتند:ای موسی،معبودی مانند معبودهای اینان(این بت پرستان)برای‏ درست کن.(5) عصیان و سرپیچی در مقابل پیامبران و دستورات الهی،رفتار بسیار ناپسند و مذمومی است‏ که به عتقاد مفسرین و دانشمندان معارف دینی مختص قوم یهود است.داستان‏ «گاو بنی اسرائیل»(6) در قرآن نمونه بسیار روشن و آشکاری است که این گفته را تأیید می‏کند. نکته حائز اهمیت و بسیار حیرت انگیز در این آیات،نه فقط قصه گاو بنی اسرائیل و معجزه‏ الهی بنی بر زنده کردن مقتول و مشخص کردن قاتل یهودی و نیز سرکشی و لجبازی و ناسازگاری‏ بنی اسرائیل در مقابل عوامل الهی،بلکه بیش از همه سختسری و سنگدلی و قصاوت قلبی یهود است که در قرآن با صریح‏ترین بیان و عبارت در آیه 74 سوره بقره آمده است: پس‏[از دیدن این معجزه بزرگ نیز]سخت دل شدید که دلهایتان چون سنگ‏ بلکه سخت تر از آن  شد. زیرا بسا سنگهایی است که می‏شکافد و نهرهایی از آن‏ جاری می‏شود و بعضی سنگها می‏شکافد و آب از آن بیرون می‏ریزد و بعضی از آنها از ترس خدا فرو می‏ریزد و خدا از آنچه انجام می‏دهید غافل نیست. مرحوم علامه طباطبایی در تفسیر این آیه شریفه نوشته‏اند: «قسوة»به معنی سختی دل است.«او»در اینجا به معنی«بل»می‏باشد یعنی دلهای‏ شما سخت شد مانند سنگ بلکه سخت‏تر؛و اینکه گفتیم«او در اینجا به معنی‏ «بل»است از این نظر است که جز این معنی منطبق بر مورد آیه نیست.زیرا خداوند مقایسه‏ای میان دل آنها و سنگ کرده،و فرمود: سنگ با آن همه‏ سختی که ضرب المثل است بعضا می‏شکافد و آب با آن همه نرمی که در جهت‏ نرمی ضرب المثل است،از آن بیرون می‏ریزد،ولی دلهای آنها آنقدر سخت است‏ که حالتی مناسب با حق و مطلب حقی در خور کمال واقعی از آن حاصل‏ نمی‏گردد؛(7) تکذیب رسالت انبیاء و حتی کشتن پیغمبران الهی از دیگر افعال و ویژگیهای مذموم یهود است که در آیات متعددی به آنها اشاره شده است. مرحوم علامه طباطبایی در این باره نوشته‏اند: کشتن انبیاء که کشتن بغیر حق است و کشتن کسانی که دعوت به عدالت و نهی از ظلم و ستم نمودند،تمام اینها خود عادت جاریه و سیره مستمره اهل کتاب بوده‏ است؛چنانچه تاریخ یهود شاهد روشنی بر این مطلب می‏باشد.آنان افراد زیاد و عده بسیاری از انبیاء خود را کشتند و مردان نیکو کاری را که امر به معروف و نهی‏ از منکر می‏کردند بقتل رسانیدند.(8) دنیاگرایی و دلبستگی مفرط و شدید به دنیا و مطامع دنیوی و عدم اعتقاد و توجه به سرای‏ آخرت و روز قیامت،دیگر ویژگی اختصاصی و لاینفک«یهود»شمرده شده است؛بطوری که در این زمینه نوشته‏اند:یهود به جهان پس از مرگ معتقد نیست و پاداش و کیفر را منحصر به زندگی‏ دنیا می‏داند. بر اساس همین عقیده،یهود ثروت و لذائذ جسمی را هدف اساسی در زندگی خود می‏داند و برای‏ جمع‏آوری ثروت می‏کوشد.(9) البته یهودیان نه تنها موضوع دنیا پرستی و عدم توجه به آخرت را به عنوان اتهام نسبت به‏ خویش قلمداد کرده،بلکه مدعی شده‏اند که سرای آخرت مختص آنهاست.لذا خداوند متعال در پاسخ به آنها در قرآن کریم فرموده است: بگو اگر سرای آخرت نزد خدا مخصوص شماست نه سایر مردم،اگر راستگو هستید،پس تقاضای مرگ کنید.و هرگز آرزوی مرگ نخواهند کرد،زیرا بخاطر کردار بد،عذاب سختی برای‏ خود مهیا کرده‏اند و خداوند بر همه ستمکاران آگاه است.(10) در قرآن کریم همچنین در این باره آمده است: یهودیان را از همه مردم،حتی مشرکان‏[که ایمان به قیامت ندارند]حریص‏تر بر زندگی مادی می‏یابی، هر یک از آنها دوست دارند هزار سال عمر کنند،در حالی که طول‏ عمر نمی‏تواند آنان را از عذاب دور سازد و خدا نسبت به آنچه می‏کنند بیناست.(11) علامه طباطبایی در تفسیر این آیه نوشته است: دلیل روشن بر این مطلب این است که آنها[بنی اسرائیل‏]را از همه مردم‏ حریص‏تر بر زندگی دنیا می‏بینی،با اینکه یگانه حاجب و مانع از توجه به آخرت‏ همین حرص بر دنیا و دلبستگی آن است‏[...] یعنی آنها را از مشرکین هم‏ حریص‏تر به دنیا می‏یابی...آنها هرگز تمنای مرگ نخواهند کرد و سوگند یاد می‏کنم که آنها را از تمام مردم حریص‏تر بر این زندگی پست و دورکننده از آن‏ زندگی پاک و پاکیزه عالم آخرت می‏یابی؛بلکه می‏بینی از مشرکین هم که عقیده به‏ قیامت ندارند حریص‏ترند؛ به طوری که هر کدام دوست می‏دارند طولانی‏ترین عمر را داشته باشند،با اینکه چنین عمری نمی‏تواند آنها را از عذاب دور سازد؛چه‏ اینکه عمر هر چه باشد بالاخره محدود است و پایان خواهد پذیرفت.(12) در ارتباط با دنیاگرایی افراطی یهود،همچنین در تفسیر شریف المیزان در شرح آیات 211 و 212 سوره بقره آمده است: می‏گوید:هان!این قوم بنی اسرائیل در جلو چشم شمایند؛اینان همان مردمی‏ هستند که خدا به ایشان کتاب و آئین و پیامبری و سلطنت عطا فرمود و از ارزاق‏ خوب و پاکیزه به آنها روزی داد و بر عالمیان برتری بخشید.از ایشان بپرس که‏ خدا چه آیات روشنی به ایشان داد؟و در کارشان دقت کن که آغازش از کجا بود و به کجا انجامید؟کلمات را تحریف کردند و از جای خودش تغییر دادند و در قبال‏ خدا و کتابش،اموری را از پیش خود وضع کردند و با اینکه وظایفشان را می‏دانستند از حدود خودشان تجاوز نمودند،خدا هم به سخت‏ترین عقوبتها گرفتارشان کرد.جمعیتشان پراکنده شد؛ آقایی‏ شان زوال پذیرفت،خوشبختی و سعادتشان به باد فنا رفت؛در دنیا به خواری و گدایی افتادند و رسوایی عذاب ‏آخرتشان بسی بالاتر است.(13) امروز نیز یهودیان،دنیاگرایی و مطامع دنیوی خود را تحت پوشش به اصطلاح دین‏ (آئین یهود) تفسیر، توجیه و تبلیغ می‏کنند،در حالی که به اعتقاد عالمان و مفسران علوم قرآنی، یهود نه تنها به ماوراء الطبیعه و ماوراء حس و اصول وحی و معاد بی‏اعتقاد است،بلکه علت اساسی ومنشاء ضلالت و انحراف «یهود» ، «ماده پرستی» و «حس گرایی» بوده است. مرحوم علامه طباطبایی در این باره نوشته است: بنی اسرائیل معتقد به اصالت مادّه بودند.احکام مادّه را در مورد خدا نیز اجرا می‏کردند و گمان می‏کردند که خداوند نیز یک موجود مادّی است؛منتها با این‏ تفاوت که او یک موجود قوی است که بر مادّه حکومت می‏کند،عینا مانند علل‏ مادّی که بر معلولات مادّی حکومت دارند.(14) چنانچه در داستانهایی که از بنی اسرائیل در قرآن نقل شده دقت کنیم و اسرار اخلاقی آنها را که در آنها منعکس شده است مورد بررسی قرار دهیم، خواهیم دید که آنها مردمی غرق در مادّیات و دلباخته لذائذ حسی این زندگی‏ صوری بوده‏اند،لذا در مقابل حقایق ماوراء حس خضوع نمی‏کردند و جز در برابر لذات و کمالات مادّی تسلیم نمی‏شدند،امروز هم عینا همان طورند؛همین‏ روحیه است که عقل و اراده آنها را تحت انقیاد حس و مادّه قرار داده،بطوری که‏ جز آنچه این دو اجازه می‏دهند درک نمی‏کنند و اراده نمی‏نمایند.(15) با توجه به آنچه ذکر شد،این نتیجه به دست می‏آید که:اعتقاد به«اصالت ماده و حس»و تسلیم و انقیاد عقلی،فکری و اخلاقی در برابر این دو و بالعکس عدم اعتقاد و باور قلبی نسبت به‏ حقایق ماوراء الطبیعه و ماوراء حس،«عصاره اصول و فروع یهود است»؛که برخی آن را«سیره و سنت یهودی» نامگذاری کرده‏اند. بنابر این اگر بتوان این موارد و مجموعه را به عنوان«فرهنگ یهود»یا«فرهنگ بنی اسرائیلی» خلاصه و تعریف نمود؛آنگاه ناگزیر باید ناظر و شاهد تشییع تابوت فرهنگ و تمدن حاکم بر سرزمین غرب بود.زیرا آنچه امروز به عنوان معیار،ارزش،اخلاق،فرهنگ و...بر جوامع غربی‏ حکمرانی می‏کند، دقیقا منطبق با «سنت و سیره» مذکور،یعنی «فرهنگ یهودی-اسرائیلی» است.امروز عواطف، احساسات و افکار عمومی در غرب تحت سیطره این فرهنگ است.تذکر این‏ موضوع اگر چه بسیار تلخ و ناگوار می‏نماید،اما واقعیتی است که نمود عینی پیدا کرده و بر عرصه‏ جهانی سایه شوم خود را گسترده است و خطر آن،جغرافیای فرهنگ و اجتماع در جهان را تهدید می‏کند. البته این مهم از نظر و دید دانشمندان و محققان بزرگ نیز پنهان نمانده،به طوری که برخی‏ نسبت به خطر فزاینده آن نیز هشدار داده‏اند. مرحوم علامه طباطبایی در این زمینه نوشته است: بدبختانه امروز نیز حق و حقیقت بر اثر نفوذ تمدن مادی غرب به چنین بلایی‏ مبتلا شده؛زیرا شالوده تمدن مادی امروز غرب نیز بر دو اصل«حس»و«ماده» گذارده شده است.لذا از طرفی دلائل مربوط به ماوراء حس را نمی‏پذیرد و از طرف دیگر هیچ گونه دلیلی در موضوعاتی که متضمن لذت مادی حسی است‏ مطالبه نمی‏کند.این موضوع،خط بطلان بر غرائز انسانیت و احکام آن کشیده و معارف عالیه و اخلاق فاضله را از میان برده و انسانیت را به نیستی تهدید کرده و اجتماع بشری را در معرض شدیدترین مفاسد قرار داده است و چندی نخواهدگذشت که آثار شوم آن همه جا را فرا خواهد گرفت.(16) کاری از www.620.blogsky.com   پینوشت : (1)-از بیانات حضرت آیت اللّه خامنه‏ای؛روزنامه جمهوری اسلامی،شماره 4525. (2)-آوینی،سید محمد؛از مقدمه ترجمه کتاب«یهود بین الملل». (3)-به طوریکه نوشته‏اند:در قرآن کریم:420 آیه درباره حضرت موسی و 480 آیه درباره انبیاء بنی اسرائیل و برخورد و رفتار این قوم با پیامبران خود آمده است و 157 آیه و به قولی دیگر 153 آیه اشاره مستقیم به یهود دارد[رجوع‏ شود به:شمس الدین رحمانی؛جنایت جهانی؛به نقل از مرآت الآیات یا راهنمای مطالب قرآن:سید ابو الفضل برقعی. و همچنین به:دکتر محمد باقر محقق؛نمونه بیّنات در شأن نزول آیات؛صص 1013-1011.] همچنین«نام حضرت موسی بیش از دیگر انبیاء الهی در 166 جای قرآن ذکر شده که در 36 سوره قرآن به گوشه‏هایی‏ از داستانهای آن حضرت به طور اجمال یا تفصیل اشاره شده است.» [رجوع شود به:علامه سیّد محمّد حسین طباطبایی؛المیزان،ج 16؛ترجمه سیّد محمد باقر موسوی همدانی؛ناشر: بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی با همکاری مرکز نشر فرهنگی رجاء؛چاپ دوم:تابستان 66؛ص 61] (4)-المیزان،ج 1؛صص 280-279. (5)-قرآن کریم،سوره اعراف؛آیه 138. (6)-به آیات 67 تا 72 سوره بقره مراجعه شود. (7)-المیزان،ج 1؛ص 270. (8)-المیزان،ج 3؛ص 234. (9)-عفیف عبد الفتاح طباره؛چهره یهود در قرآن؛ص 84. (10)-قرآن کریم،سوره بقره؛آیات 94 و 95. (11)-قرآن کریم،سوره بقره؛آیه 96. کاری از www.620.blogsky.com